Collectie: DOP Montilla-Moriles

Net als de (verre) buren uit Jerez, heeft Montilla-Moriles een grote, oude traditie van wijn maken. Reeds in de jaren 1800 werden de wijnen uit de regio hoog aangeschreven en verkocht als een soort sherry -al mocht en mag die naam niet op de flessen, gezien die naam voorbehouden is voor de wijnen uit de sherrydriehoek. De Consejo Regulador de Montilla-Moriles werd gesticht in 1944.

Zoals je zou verwachten, is het klimaat in Montilla-Moriles harder, droger, warmer dan dat van Jerez. De beste percelen bestaan echter ook uit de typische albariza (hier albero genoemd), de pure kalkgrond waarop de druiven staan aangeplant. In dit geval geen palomino fino, wel in hoofdzaak pedro ximénez. Daarnaast vind je er ook moscatel, verdejo en nog een reeks andere druiven, maar px is de koning van de regio. De druif bevat veel meer suikers dan de palomino, waardoor vooral de droge wijnen niet hoeven versterkt te worden, de most haalt op een natuurlijke wijze een hoger alcoholpercentage .

Vinificatie

De wijnen zelf worden traditioneel op dezelfde wijze gecatalogeerd als in Jerez: fino, amontillado, oloroso, pedro ximénez. De meeste wijnen worden ook geproduceerd in een systeem van soleras en criaderas. Tegelijk komen single vintage wijnen (añadas) hier meer voor dan in Jerez. De ‘flor’, de gistlaag die ook in Jerez van wijn sherry maakt, groeit in Montilla-Moriles trager en is dunner dan aan de kust. Met als gevolg dat de invloed van de flor kleiner is en de wijnen meer body en structuur bewaren. En sowieso is px een ‘rijkere’ druif dan de palomino. Wijnen hebben dus doorgaans een ronder en ietwat fruitiger, zachter profiel dan klassieke sherry’s. De druiven voor de zoete wijnen worden eveneens ingedroogd na de pluk.