Bewaarpotentieel van sherry’s en wijnen uit de Jerez-regio

Sherry’s en witte wijnen uit de sherrystreek worden al te vaak weggezet als producten die snel na de botteling moeten worden geconsumeerd. De voorbije jaren zien we echter een opvallende tegenbeweging waarbij kwaliteit komt bovendrijven en het bewaarpotentieel van sherrywijnen onomstotelijk vaststaat. Steeds vaker evolueren ze naar bijzonder complexe en culinair hoogstaande wijnen.

Frisheid verliezen

Het verhaal dat sherry’s snel moeten gedronken worden na hun botteling wordt vandaag helaas nog steeds door een aantal bodegas uitgedragen. En het is inderdaad zo dat de meeste zeer commerciële sherry’s waterig zijn en al snel hun frisheid verliezen. De oorzaak is meestal dat de basis wijn dusdanig verdund is door het streven naar al te hoge rendementen, door te snel oogsten met een lage alcoholgraad (waardoor de wijnen teveel moeten worden versterkt met alcohol) of door een overdreven filtering bij het bottelen.

De laatste tien jaar zijn er echter een aantal finos, manzanillas en witte wijnen (vino de pasto) op de markt gekomen die gemaakt zijn van basisdruivenmateriaal uit wijngaarden met lage opbrengsten, optimale rijping (soms zelfs met druiven gedroogd in de zon) en gebotteld ‘en rama’, dus zonder enige filtering. Zo zijn er de seizoensbottelingen van Barbadillo, de Saca Estacional Solear En Rama, Fino en Rama van Urium en de Sacristia AB van Antonio Barbadillo die zich laten kenmerken door een hoge concentratie en gebotteld zijn zonder (of met heel beperkte) filtering. Uit deze voorbeelden blijkt duidelijk dat, na een aantal jaar flesrijping, deze wijnen wel degelijk evolueren naar zeer complexe en bijzonder hoogstaande wijnen.

Een (r)evolutie in sherryland

Voor de witte wijnen uit de Jerezregio zonder versterking met alcohol, maar met opvoeding onder flor (vinos de pasto), geldt eigenlijk ongeveer hetzelfde. Ook deze wijnen ontwikkelen zich heel mooi dankzij een samenspel tussen de evolutie van mineraliteit (pérolé), de ziltigheid en een lichte oxidatie op de fles.

De eerste voorbeelden van de witte wijnen van La Callejuela (ZEREJ 2013) en de UBE Carrascal van COTA 45 2013 zijn er het levende bewijs van. Het feit dat deze wijnen bijzonder weinig fruit hebben in hun jonge jaren, maakt dat ze het fruit evenmin kunnen verliezen tijdens de veroudering. Bovendien ontstaat er met de tijd ook extra complexe componenten in aroma en smaak. Aangezien alle vinos de pasto ook met een behoorlijke kurk zijn gebotteld, verhoogt dat nog extra het bewaarpotentieel en maakt dat deze wijnen langzamer gaan rijpen en evolueren.

Over het bewaarpotentieel van de wijnen uit Jerez gaan we de komende jaren nog heel wat horen, lezen en schrijven. Dankzij de visie van geweldige wijnmakers en hun ambitie om sherry en palominowijnen terug met stip op de wijnkaart te zetten.

Over het bewaren van oxidatieve sherry's schrijven we binnenkort een andere blog. 

Fino Urium En Rama van de herfst van 2018 (3 jaar op fles)

Fino Equipo Navazos saca 2012 (9 jaar op fles)