Valverán Sidra de Hielo - Ice Cider uit Asturias

De jongste telg in ons assortiment is niet gemaakt van druiven, maar we zijn er daarom niet minder fier op: de ijscider van Valverán. Een frisse cider met een mooie balans tussen zuur en zoet, met in de afdronk een zachte, bittere smaak.

Waar komt ijscider vandaan? 

De naam Valverán verwijst naar de beroemde Canadese ice ciders, ‘cidre de glace’ uit Quebec. Een nogal rebelse Fransman wordt beschouwd als de vader van deze relatief nieuwe vorm van cider maken. Christian Barthomeuf groeide op in de Cantal, was fotograaf, technieker, ganzenkweker en wijnmaker. Hij week uit naar Canada en begon er in eigen beheer wijn te maken in de regio rond Quebec. Niet zonder succes, zijn wijnen stonden hoog aangeschreven. Het sop was echter de kool niet waard, vond hij, en hoe hij het ook draaide of keerde: klassieke wijn maken in Quebec bleek een te kostelijke zaak en wedijveren met de traditionele wijnlanden een schier hopeloze opdracht.

Hij schakelt vervolgens over naar ijswijn en kort daarna, in 1989 naar ijscider. Het klimaat in Quebec leent zich sowieso beter tot het kweken van appelen dan van druiven en ook vandaag bottelt hij nog steeds zijn 'cidre de glace', met ondertussen een kast vol medailles en wereldwijde erkenning voor z’n werk.

Hoe wordt ijscider gemaakt?

Noodzakelijk: appelen, véél appelen! Voor het maken van ijscider zijn immers minstens 5 keer meer appelen nodig dan voor het maken van traditionele ciders. Er zijn 2 methodes, die soms ook door mekaar worden gebruikt:

Cryo-concentratie: de appelen worden rijp gelukt in de herfst waarna de oogst koud wordt gehouden tot in de winter. De appelen worden dan geperst en de verkregen most gaat in kuipen de koude in voor ongeveer 6 maanden. Het water in de most bevriest traag en de suikers scheiden zich af. Daarna volgt een trage vergisting van de most.

Cryo-extractie: de appelen blijven hangen tot in het winterseizoen. Zon en wind en koude drogen de appelen compleet uit. De scheiding van water en most gebeurt als het ware in de appel zelf. Op een gegeven moment, traditioneel na 3 nachten tussen -8 en -15°C, wordt er geplukt en geperst. De most wordt dan nog verder bevroren waarna een trage gisting van ongeveer 8 maanden volgt. Het hoeft geen betoog dat dit een dure en zeer weersafhankelijke bezigheid is. Er zijn ook enorm veel appelen nodig voor één flesje cider: tussen 50 en 100 stuks. En als het seizoen wat tegenvalt: weinig of geen opbrengsten. 

Klik hier voor alle technische info over de Sidra de Hielo van Valverán.

Uitleg over Llages Valverán, bezoek de pagina van de producent.